گروه سیاسی: «حجت الاسلام جهانشاهی به اتهام "خلاف شان روحانیت بودن حرکت پیاده روی او به سمت تهران" صبح پنج شنبه در مسجدحضرت ابوالفضل(ع) سورمغ حوالی شهرستان آباده بازداشت شد.» این تمام خبری است که از روز پنج شنبه درباره سرنوشت روحانی جوانی که از حدود 2 سال قبل نسبت به آنچه که آن را زمین خواری های سیرجان می نامد، اعتراضاتی به روش های مختلف ابراز کرده است.

جهانشاهی که طی این 2 سال با عنوان طلبه سیرجانی شهرت یافته است، 2 سال قبل ادعا کرد یکی از بزرگترین زمین خواری های کشور در سیرجان رخ داده است و در این زمینه 2 نهاد امنیتی را هم به همدستی در این جرم متهم ساخت.

وی همچنین اقدام به جمع آوری امضا برای طوماری در اعتراض به زمین خواری ها می کند. طوماری که حین امضای آن در حاشیه مراسم نمازجمعه سیرجان، افراد ناشناسی در میان مردم شایعه کردند که جهانشاهی در حین ثبت نام برای گرفتن زمین است و وقتی تعداد زیادی از مردم در اطراف وی جمع شده بودند، سیرجان با فیلمبرداری از آن جمعیت و ارسال به دادگاه ، جهانشاهی دستگیر و به 3 ماه و یک روز حبس محکوم شد اما هنگامی که مأموران اجرای احکام قصد بازداشت وی و انتقال او به زندان را داشتند، اعتراض تعدادی از دانشجویان و طلاب مانع از این امر شد و بازداشت وی به تعلیق درآمد.

با این حال، پاییز سال گذشته هنگامی که جهانشاهی برای پیگیری بازداشت یکی دیگر از طلاب قم به دادگاه ویژه روحانیت قم مراجعه می کند، بازداشت شده و اعلام می شود این دستگیری مربوط به حکم حبس 91 روزه سال گذشته در ماجرای زمین خواری هاست.

پس از پایان دوره حبس اما جهانشاهی بار دیگر به اعتراضات خود ادامه داد. وی در نشستی با خبرنگاران محلی سیرجان از سکوت آنان به موضوع زمین خواری ها انتقاد کرد و این سکوت را تعجب آمیز خواند.

اما همزمان با ادامه اعتراضات جهانشاهی دادستان عمومی و انقلاب سیرجان گفت: «در سیرجان به همه پرونده‌های زمین‌خواری رسیدگی شده است و مسائلی که از طرف آقای جهانشاهی مطرح می‌شود فقط ناشی از ذهنیت ایشان و نفوذ گروه‌های افراطی است.»

جهانشاهی اما در نشست خود با رسانه های محلی درخصوص عدم اقدام از طریق مراجع قانونی به جای اعتراضات پرسروصدا ادعا کرده بود: «من تمام راه های قانونی را رفته ام و البته نتیجه ای نداشته است. با مسئولین مختلف محلی و ملی جلسات گوناگونی برگزار کرده ایم ولی عزم و اراده ای برای مبارزه با مفاسد اقتصادی وجود ندارد.»

با این حال، ماجرای زمین خواری های سیرجان هرچه که باشد، پیاده روی اعتراض آمیز یک روحانی به سمت تهران خلاف شأن روحانیت نیست، چه آنکه این نوع حرکت اعتراضی مغایرتی با هیچیک از اصول قانونی و شرعی ندارد.

اگرچه دادگاه ویژه روحانیت هنوز ادعای انتساب داده شده به آن را که بر همان اساس جهانشاهی در حوالی آباده بازداشت شده است، تأیید نکرده و از سرنوشت این طلبه سیرجانی نیز خبری دردست نیست اما در صورت صحت این ادعا به نظر می رسد دادگاه ویژه در تشخیص مصداق خلاف شأن روحانیت رعایت جانب حق را نکرده است.

مبنای آنچه که شأن و خلاف شأن روحانیت است در پیام مهم امام(ره) موسوم به منشور روحانیت بیش و پیش از هر نظر و سلیقه شخصی باید مبنا باشد: «علماى اصیل اسلام هرگز زیر بار سرمایه داران و پولپرستان و خوانین نرفته اند و همواره این شرافت را براى خود حفظ کرده اند و این ظلم فاحشى است که کسى بگوید دست روحانیت اصیل طرفدار اسلام ناب محمدى با سرمایه داران در یک کاسه است. و خداوند کسانى را که اینگونه تبلیغ کرده و یا چنین فکر مى کنند، نمى بخشد. روحانیت متعهد، به خون سرمایه داران زالو صفت تشنه است و هرگز با آنان سرآشتى نداشته و نخواهد داشت. آنها با زهد و تقوا و ریاضت درس خوانده اند و پس از کسب مقامات علمى و معنوى نیز به همان شیوه زاهدانه و با فقر و تهیدستى و عدم تعلق به تجملات دنیا زندگى کرده اند و هرگز زیر بار منت و ذلت نرفته اند. دقت و مطالعه در زندگى علماى سلف، حکایت از فقر و نهایتا روح پرفتوت آنان براى کسب معارف مى کند که چگونه در پرتو نور شمع و شعاع قمر تحصیل کرده اند و با قناعت و بزرگوارى زیستند. در ترویج روحانیت و فقاهت نه زور سر نیزه بوده است، نه سرمایه پولپرستان و ثروتمندان، بلکه هنر و صداقت و تعهد خود آنان بوده است که مردم آنان را برگزیده اند.»

بار محتوایی واژه "روحانی" برای دانش آموختگان حوزه های علمیه همان است که در منشور روحانیت توسط امام راحل تبیین می شود و آن روحانی شدن و دوری از مظاهر دنیوی و جسمانی است. بنابراین، به نظر می رسد آنچه که مغایر شأن روحانیت است، نه پیاده روی بلکه بنزسواری هایی است که در دوره پس از جنگ و مانور تجمل از سوی برخی افراد که متأسفانه در میان آنان معدود روحانیونی نیز وجود داشتند، به راه افتاد.

نگاه منفی جامعه به این مانور تجمل یا همان که اصطلاحاً "بنزسواری" خوانده می شد، چنانچه همان زمان با واکنش دادگاه ویژه مواجه شده بود و رفتار معدودی از کسانی که آبروی مجموعه روحانیت را بازیچه دنیاطلبی های خود قرار دادند، خلاف شأن روحانیت دانسته و با این افراد در هر رده ای برخورد می شد، امروز کار به اینجا نمی رسید.

همچنین دادگاه ویژه روحانیت یکسال پس از آنکه رئیس جمهور سابق ایران در ایتالیا با زنان و دختران ایتالیایی دست داد، هنوز به این سؤال پاسخ نداده است که آیا این عمل خلاف شأن روحانیت بود یا خیر؟

به هر حال، ادعاهای حجت الاسلام جهانشاهی در هر درجه ای از صحت که باشد، روش ابتکاری اعتراض او، یعنی پیاده روی خلاف شأن یک روحانی نیست.