همزمان با اظهارنظرهای متواتری که ظرف هفته‌های اخیر درباره کاهش قیمت مسکن در تهران و سایر شهرها منتشر شده؛ انتشار گزارش‌های مستند در روزنامه‌های «موافق» و «منتقد» دولت نشان می‌دهد که کاهش قیمت مسکن دیگر از حد گمانه‌زنی یا تحلیل گذشته و به یک واقعیت غیرقابل انکار و قطعی در بسیاری از شهرها تبدیل شده است.

به گزارش خبرنگار شهاب‌نیوز، اگر تا چندی پیش اظهارات برخی مسئولان درباره کاهش قیمت مسکن با دیده تردید نگریسته می‌شد، گزارش‌هایی که ظرف دو هفته اخیر هم در روزنامه‌های همسو با دولت، هم در روزنامه‌های منتقد و هم در خبرگزاری‌های خارجی منتشر شده نشان می‌دهد که قیمت مسکن واقعاً و در عمل چیزی بین 15 تا 25 درصد (بسته به مناطق مختلف) کاهش داشته است.

در این میان البته به نظر می‌رسد که برخی دلالان سودجو و افرادی که بیش از دو آپارتمان دارند و گرانی خانه برای آن‌ها نوعی شغل محسوب می‌شود، در مقابل کاهش قیمت‌ها مقاومت می‌کنند. مروری بر قیمت‌های حیرت‌آوری که به صورت پراکنده در ویژه‌نامه آگهی‌های روزنامه هشمهری منتشر می‌شود و برخوردهای «از سر سیری» این دلالان و فروشندگان موید این مساله است. با این حال، شواهد موجود از جمله رکود مطلق حاکم بر بازار مسکن، کاهش قیمت‌ها و فراگیر شدن این کاهش قیمت نشان می‌هد که بخشی از این مقاومت‌های روانی شکسته شده و بخش دیگر به تدریج در حال شکسته شدن است.

مجموع گزارش‌های منتشر شده در رسانه‌های موافق و مخالف دولت بیانگر کاهش حداقل 25 درصدی قیمت مسکن در شهرستان‌های کوچک و کاهش 15 تا 25 درصدی در شهرستان‌های بزرگ از جمله تهران است. این مساله البته از همان زمانی که قیمت مسکن به دلیل نقدینگی، برخی اشتباهات سیاسی و شرایط عمومی اقتصاد (به انضمام مسایلی چون شایعه‌پذیری جامعه، انتظارات تورمی و...) به حد انفجار رسید، قابل پیش‌بینی بود. با این حال، سئوال اصلی این بود که این سیر معکوس دقیقاً کی و چه زمانی اتفاق می‌افتد. سئوالی که ظاهراً جواب آن، «اواخر اردیبهشت 87» بوده است.

به گفته کارشناسان، افزایش عرضه و کاهش شدید قدرت خرید شهروندان باعث شده است که قیمت مسکن در سراسر کشور وارد مرحله رکود تورمی و در نتیجه افت محسوس قیمت شود. ضمن آن که برخی سیاست‌های انقباضی دولت نظیر کاهش تزریق نقدینگی به جامعه، فروش واحدهای مسکونی دستگاه‌های دولتی، عدم ارائه وام به بخش مسکن و اعمال مالیات بر معاملات مسکن نیز در این زمینه تاثیر زیادی داشته است. از ابتدای اردیبهشت تاکنون؛ قیمت آپارتمان در برخی مناطق تهران تا متری 700 و حتی 800 هزار تومان کاهش یافته و حداقل کاهش قیمت در تهران 300 هزار تومان در هر متر مربع بوده است. ‌اکنون برخی آپارتمان‌هایی که اواسط اردیبهشت امسال متری 3 میلیون تومان قیمت گذاری می‌شد، حداکثر متری 2 میلیون 300 تا 2 میلیون و 400 هزار تومان فروخته می‌شود (مناطق مرکزی تهران، شمال غرب نظیر پونک و جنت‌آباد، گیشا، تهرانپارس و...). طی همین دو ماه، کاهش قیمت در مناطق جنوبی و شرقی تهران گاه تا متری 800 هزار تومان نیز رسیده است. در مناطق شمالی به رغم آن که قیمت آپارتمان نوساز چیزی حدود 300 هزار تومان کاهش یافته؛ اما قیمت آپارتمان‌های 10 سال به بالا نسبت به اول اردیبهشت امسال حداقل 600 هزار تومان در هر متر مربع کاهش داشته است. درست است که برخی دلالان یا فروشندگان حاضر به کاهش قیمت خود نیستند و نبود یک ساختار شفاف باعث ابهام و هرج و مرج در بازار مسکن شده است، اما کسانی که «واقعاً» مایل به فروش ملک خود باشند هیچ راهی جز کاهش حداقل 15 و حداکثر 30 درصدی قیمت نسبت به اواسط اردیبهشت‌ماه ندارند. چرا که به غیر از آپارتمان‌های 35 تا50 متری که خواستگاران بسیاری دارد، خریداران نیز حاضر به افزایش رقم خود نیستند.

در این میان نکته دیگری هم وجود دارد که موج دوم کاهش قیمت مسکن را وعده می‌دهد و البته ظاهراً مغفول مانده است. نباید از یاد برد که افزایش شدید قیمت مسکن و سودآوری این بخش باعث شد که طی سال‌های 85 و 86 سرمایه هنگفتی توسط بخش خصوصی وارد حوزه ساخت مسکن در سراسر کشور شود. این مساله باعث شده است که طبق برخی برآوردها (مثلاً روزنامه سرمایه) برای امسال تا 120 میلیون متر مربع ساخت و ساز در مناطق شهری تخمین زده شود؛ حال آن که ساخت و ساز مسکن در مناطق شهری طی سال‌های گذشته هیچگاه از 70 میلیون مترمربع فراتر نرفته است. با این وصف طبیعی است که این حجم ساخت و سازها به انضمام کاهش شدید قدرت خرید مردم، ظرف ماه‌های آینده دلالان و سازندگان را با انبوهی از آپارتمان‌های نوساز «باد کرده» و «بدون خریدار» مواجه کند. واقعیتی که خواسته یا ناخواسته باعث ایجاد موج دوم کاهش قیمت‌ها خواهد شد.

در این میان البته، مسئولیت‌پذیری برخی رسانه‌ها نیز باعث شده است که اغلب رسانه‌های موافق یا مخالف دولت طی هفته‌های اخیر با بحران مسکن به عنوان مساله‌ای ملی برخورد کرده و فعالانه در روند کاهش قیمت مسکن مشارکت نمایند. با آن که هنوز برخی رسانه‌های منتقد حاضر نیستند کاهش قیمت مسکن را تایید و تبلیغ کنند و برخی رسانه‌های ظاهراً حامی دولت نیز با تنگ‌نظری و کوتاه‌بینی تمام درصدد ماهیگری از آب گل‌آلود هستند، اما شواهد موجود نشان می‌دهد که مجموع عملکرد فضای رسانه‌ای در راستای کاهش قیمت مسکن بوده است. وضعیتی که در ابتدا این گونه نبود اما امید می‌رود به تدریج بهتر شده و زمینه شکستن مقاومت‌های روانی جامعه در مقابل کاهش قیمت مسکن را فراهم آورد.


اخبار مرتبط:
? گزارش روزنامه‌اصلاح‌طلب‌«سرمایه» از کاهش 25درصدی قیمت‌مسکن در تهران
? گزارش روزنامه اصولگرای «کیهان» از کاهش 25 درصدی قیمت مسکن در تهران