گروه سیاسی- امیرحسین ثابتی: "احمدی نژاد همان کسی است که در زندانهای رژیم، به جوانان مردم تیر خلاصی شلیک می کرده است"

"در صورت انتخاب احمدی نژاد، در اماکن عمومی مثل پیاده رو های خیابانها، بین زنان و مردان دیوار یا چادر کشیده خواهد شد"

"اگر احمدی نژاد رییس جمهور شود، نام خودروی سمند، ذوالجناح می شود"

"مشکل اصلی احمدی نژاد در چهره اش است که به رییس جمهوری نمی خورد"

و...

اینها عباراتی است که به طور جدی، در آخرین روزهای منتهی به انتخابات 27 خرداد و پس از آن نیز با شدت بیشتر در آستانه انتخابات سوم تیر در جامعه شنیده می شد. احمدی نژاد بنا وارد حریم ممنوعه افرادی شده بود که علیرغم شعار دموکراسی، خواست مردم، آزادی بیان، آزادی اندیشه، زنده باد مخالف من، جامعه مدنی، توسعه و... در بدترین شکل ممکن "دیکتاتوری" به راه انداخته بودند و جز صدای خودشان حاضر نبودند که مردم صدای کسی دیگر را نیز بشنوند و این روند آن قدر آشکارا دنبال می شد که افرادی که خود را نمایندگان برخی کاندیداهای خاص معرفی می کردند در برنامه های زنده تلوزیونی به صورت مستقیم و غیر مستقیم این مضامین را علیه او تکرار می کردند.

سیر هجمه ها و رفتارهای غیر اخلاقی علیه وی موجب شد تا احمدی نژاد به فاصله چند روز قبل از انتخابات سوم تیر در گفتگوی ویژه خبری صدا و سیما و به صورت زنده چنین با مردم سخن بگوید:

"بنده احساس کردم با توجه به ظرفیت های موجود در کشور می توان بهتر کشور را مدیریت کرد و دیدم که قانون هم در این رابطه مانعی برای حضور من ندارد! لذا خود را به عنوان کاندیدا به مردم معرفی کردم اما پس از دو سه روز یک دفعه متوجه شدم که احمدی نژاد به مظهر تمام بدی های عالم تبدیل شده است! حتی خیلی از این حرفهایی که پیرامون من می زنند با هم تناقض دارد! حتی دیدم یک لیستی علیه من منتشر شده که در آن به ترتیب انواع دروغ ها و تهمت ها را نوشته اند و در آخر آن لیست هم شماره فکس محل انتشار آن درج شده!... یکی دو شب پیش نمایندگان برخی کاندیداها آمده بودند در برنامه زنده تلوزیونی و به جای پرداختن به فضایل کاندیداهای خودشان به احمدی نژاد فحش می دادند!... بنده چون عضو و مورد حمایت هیچ حزبی نیستم، این رفتارها را علیه من انجام می دهند اما حالا اگر جای من کسی که پشت سر او فلان حزب یا افرادی که در مقامات کشوری هستند بودند، بازهم این طور رفتار می شد یا آن افراد ساکت می شدند؟!... من فکر می کنم وارد حریم ممنوعه یک مجموعه هایی شده ام که نمی دانم این افراد چگونه می خواهند فردای قیامت در رابطه با حرفها و اقداماتشان جواب بدهند؟"

سیر تخریب ها و هجمه هایی که امروز علیه شخص رییس جمهور و دولت مشاهده می شود، ریشه در سوم تیر 84 و همان برهه ای دارد که "احمدی نژاد وارد حریم ممنوعه برخی افراد" شد.

احمدی نژاد از همان ابتدا اعلام کرد بدون توجه به جوسازی ها و تخریبهای رسانه ای علیه خود و عملکرد دولتش، به آنچه که فکر می کند به صلاح مردم است، عمل خواهد کرد اما روند هجمه ها به دولت در رسانه ها آنقدر افزایش یافته بود که رهبر انقلاب در آبان ماه 85 و در دیدار با مردم گرمسار تأکید کردند:

«چندی پیش رییس چمهور محترم از مطبوعات گله کرد که بدگویی می کنند، بد دهنی می کنند، لجن پراکنی می کنند و بعضی از مطبوعات اعتراض کردند. من معمولاً مطبوعات را می بینم، من حق را به رییس جمهور دادم... بعضی از مطبوعات نه اینکه انتقاد می کنند -انتقاد ایرادی ندارد-، بی انصافی می کنند.»

اما یک ماه بیشتر از هشدار رهبری به مطبوعات غیرمنصف و تخریبگر دولت نگذشته بود که این بار در دانشگاه امیرکبیر زمانی که در جمع 2500 نفری دانشجویان، عده ای که شاید تعداد آنها به 300 نفر هم نمی رسید، عکس رییس جمهور را آتش زدند، احمدی نژاد در پاسخ به آنها به تنها به چند جمله اکتفا کرد:

«افتخار امثال بنده سوختن در راه تعالی این ملت است چراکه پیشتر از ما پیشگامان ما در راه رسیدن به آرمان های این ملت، همچون شهید رجایی جانشان و تنشان را به سوختن دادند و بدانید اگر هزار بار در راه آرمان های این ملت همه وجودم بسوزد، یک سانتی متر از آرمانها عقب نشینی نخواهم کرد.»

رییس جمهور در ادامه با گلایه از کسانی که برای تخریب دولت ناجوانمردانه دست به دروغ بافی و ساختن آمارهای جعلی می زنند، از آنها خواست که به خاطر مردم هم که شده واقعیات را آنگونه که هست، ببینند نه آنطور که می خواهند و در پایان نیز اعلام کرد:

«تمامی کسانی را که به دروغ در روزنامه هایشان هر چه که می خواهند علیه دولت می نویسند و هر روز به من فحش می دهند، می بخشم چراکه آنها را دوست دارم.»

اما جزای ورود احمدی نژاد به حریم این افراد تاوانی بیش از اینها داشت. دروغ پردازی و سیل تخریب ها و تهمت هایی که هر روز در رسانه های وابسته به این جریانات علیه رییس جمهور منتشر می شد، سر پایان یافتن نداشت. در همان برهه از زمان، هفته نامه ای که توسط بقایای روزنامه نگاران روزنامه های زنجیره ای دوران اصلاحات منتشر می شد، با زیرکی تمام هر هفته با پرونده سازی پیرامون یکی از صفات مثبت و بارز رییس جمهور از جمله عدالتخواهی، ساده زیستی، شجاعت، مکتبی بودن و... سعی می کرد تا با قرینه یابی برای هر یک از صفات فوق در چهره های دیکتاتور و منفور تاریخی، ناخودآگاه ویژگی های مثبت احمدی نژاد را در هم برای مخاطب منفی جلوه دهد. مدتی بعد سردبیر هفته نامه مذکور در مقایسه ای تلویحی رییس جمهور را به رییس فرقه بابیه تشبیه کرد و سفرهای استانی دولت را نیز همچون اقدامات تبلیغاتی فرقه بابیه عوام فریبی خواند. در همین ایام بود که مسئول یکی از سایت های خبری که داعیه دار حمایت از جریان اصولگرایی نیز می باشد در نوشتاری گستاخانه احمدی نژاد را با بنی صدر و دیگر پادشاهان قاجاریه مقایسه نمود و وجه تشابهی به نام دیکتاتوری را از مقایسه خود استخراج نمود.

نگاهی کوتاه بر روند عملکرد بسیاری از مطبوعات و رسانه های اینترنتی در سه سال گذشته به خوبی نشان می دهد که کوچکترین اقدام دولت در هر زمینه ای به بزرگترین سوژه خبری سایت ها و روزنامه های ضد دولت تبدیل شده است و صد البته که در این رهگذر هیچ گاه سخنی از بزرگترین اقدامات مثبت دولت به میان نمی آید. شاهد این مدعا زمانی است که با پرتاب موشک ماهواره بر سفیر به فضا که حتی برخی از خبرگزاری های بیگانه نیز نتوانستند تعجب خویش را از این اتفاق پنهان کنند، روزنامه اعتمادملی بدون درج یک کلمه از این افتخار بزرگ ملی، موجی از تعجب و شگفتی را در میان مردم برانگیخت.

عملکرد افراط گونه رسانه های مذکور تا بدانجا ادامه یافت که رهبر انقلاب در تیرماه سال گذشته و در سخنان خویش در جمع کارگزاران نظام ضمن گلایه از عملکرد بهانه گیران علیه دولت، خاطرنشان کردند:

«بعضى از اقدامها را اگر بکنید، می گویند چرا کردید، به این دلائل غلط بود؛ اگر همان اقدام را نکنید، می گویند چرا نکردید، به این دلائل خطا بود! دلیل می شمرند؛ باب تحلیل هم که واسع است؛ هرچه دلشان می خواهد، می گویند! آنها اهمیتى ندارند. حق، خودش را نشان خواهد داد.»

اما سفر موفق رییس جمهور به آمریکا و سخنرانی در دانشگاه کلمبیا که حتی به اذعان نماینده سابق امریکا در سازمان ملل، جان بولتون، از ناکامی های بزرگ امریکا و موفقیتهای بزرگ ایران به حساب می آمد نیز با اخبار جهت دار و تخریبی علیه دولت توسط این دست از رسانه ها دنبال شد. ضمیمه دیگر این رفتارها، تحریف و سانسور اخبار سفر موفق رییس جمهور به ایتالیا در ماه گذشته بود که هیچ کدام از رسانه های مورد اشاره حاضر به پوشش واقعیات این سفر نشدند.

چرایی تمام این رفتارها را باید در "تاوان دادن برای ورود به حریم ممنوعه برخی افراد" جستجو کرد.

تاکیدات وی‍ژه رییس جمهور بر گفتمان مهدویت نیز ابتدا با انتقادات شدیداللحن از وی همراه بود که چرا در تمامی سخنرانی های خویش پیش از هر چیز دعای فرج را زمزمه می کند! و در ادامه نیز پروژه تخریب رییس جمهور به بهانه خرافات در همین راستا کلید خورد که اتفاقاً یادداشت اخیر قائم مقام حزب اعتمادملی را نیز باید در همین زمینه مورد ارزیابی قرار داد.

طرح سوالات بی پایه و اساس از سوی منتجب نیا که سندیت هر کدام از آنها را تنها باید در ذهن معاندین دولت جستجو کرد، آن قدر عجیب و غیرمنطقی بود که حتی سخنگو و رییس شاخه روحانیون اعتمادملی نیز آن را دیدگاه های شخصی منتجب نیا قلمداد کردند و البته ساعاتی پس از انتشار یادداشت فوق، منتجب نیا اعلام کرد هدفش از انتشار این یادداشت جنجالی کمک به دولت بوده است! هرچند برای انتشار این مطلب، مسئولین روزنامه از وی اجازه نگرفته اند.

اما رییس جمهور در دیدار اخیر خود با دانشجویان از منشأ کینه توزی ها نسبت به دولت رمزگشایی دقیقی کرد. احمدی نژاد با تاکید بر اینکه علت این قبیل رفتارها را در استحکام و پایبندی دولت بر سر آرمان ها باید دانست از دانشجویان نیز خواست تا در راه آرمانگرایی و آرمانخواهی لحظه ای تردید نکرده، همواره یک آرمانخواه ایده آل باقی بمانند و از رییس جمهورشان نیز جز این انتظار نداشته باشند.

مرور کوتاه آنچه که طی سه سال اخیر از سوی "دشمنان خارجی و داخلی" و هم چنین "دوست نمایان بدتر از دشمن" در مواجهه با عملکرد دولت و بویژه شخص رییس جمهور اتفاق افتاده است، ناخودآگاه یادآور خاطره ای است که حجت الاسلام احمد سالک، سخنگوی جامعه مدرسین حوزه علیمه قم اخیراً در گفتگو با روزنامه ایران (9/4/1387) بیان داشته است:

"روزی به شهید بهشتی عرض کردم که چرا شما در مقابل این همه شایعه و تهمت از خودتان دفاع نمی کنید؟ ایشان در پاسخ به من با چهره ای گشاده و خندان به گفتن این آیه اکتفا نمود: ان الله یدافع عن الذین آمنوا