طلوع می کند آن آفتاب پنهانی

ز سمت مشرق جغرافیای عرفانی

دوباره پلک دلم می پرد،نشانه‌ی چیست؟

شنیده ام که می‌آید کسی به مهمانی

کسی که سبزتر از هزار بار بهار

کسی ، شگفت کسی آن چنان که می دانی

ان الهدایا علی مقدار مهدیها

زهى جمال رخش کرده پرتو افشانى

به ماه چارده و آفتاب رخشانى

زهى ولى خدا قطب عالم امکان

جهان جود و کَرم پیشواى یزدانى

ظهور قدرت دادار حجت بن حسن

که ظاهر است از او کبریاى سبحانى

نجات امت مظلوم و خلق مستضعف

امید مردم محروم و فیض رحمانى

سپهر مجد و شرف، شمس آسمان جلال

جمال غیب ابد، شاه مُلک امکانى

اگر چه پر شده عالم ز فتنه و ز فساد

مسلط‌اند به دنیا جنود شیطانى

به نام صلح و دموکراسى و وطن خواهى

زنند ضربه به شخصیت مسلمانى

گرفته است بشر راه انحراف و خطا

به هر مکان نگرم تیره است و ظلمانى

بگیرد ار همه اقطار، محنت ایام

شب فراق شود هر چه بیش طولانى

بمان به جا و مشو ناامید چون آید

امام و منجى کل، مقتداى پایانى

سلیل احمد مرسل همان کسى که خدا

عطا نموده به او منصب جهانبانى

جهان، نجات دهد از فساد و استکبار

دوباره زنده کند راه و رسم انسانى

در آورد همگان زیر پرچم اسلام

نظام، مى‌نَبُوَد جز نظام قرآنى

ظهور مى‌کُند و مى‌کَند اساس ستم

کند زمین و زمان را ز عدل نورانى

امیر معدلت آیین و معدلت گستر

دهد نجات همه خلق از پریشانى

خوش آن زمانه و آن روزگار و آن ایام

خوش آن حکومت و آن عدل و عصر روحانى

التماس دعا. یاعلی...